Etapa 1

Situado na Praza do Obradoiro, o peregrino debe toma a rúa das Hortas, a que se accede descendendo entre a Casa Consistorial e mailo Hostal dos Reis Católicos. Logo, sempre en liña recta, seguimo la rúa Poza de Bar ata chegarmos á carballeira de San Lourenzo, onde houbo un antigo mosteiro franciscano; o templo atesoura un altar e sartegos italianos realizados en mármore (séc. XVI). A partir deste punto a sinalización de frechas amarelas e marcos de pedra é moi completa, polo que xa non hai perda.

Tras baixar ata Ponte Sarela, fermoso núcleo rural formado ó redor da ponte que contou con varios muíños e fábricas de coiro agora en proceso de rehabilitación, unha estreita senda salva un rego por un pasadoiro e sobe a Sarela de Baixo, desde donde contemplamos por última vez as torres da Catedral.

Avanzamos pola comarca da Amaía, cantada por Rosalía de Castro, cruzando núcleos rurais que alternan con novas vivendas residenciais ata o Alto do Vento (mesón). Por Ventosa e Lombao (tenda, mesón) baixamos ata Augapesada (ponte medieval), punto recomendado para descansar antes de inicia lo duro ascenso (3,5 qm.) ata o Alto do Mar de Ovellas (fonte potable). O cumio marca o tránsito á comarca da Barcala. Por medio dun longo descenso, a través de Susavila de Carballo, Trasmonte (igrexa barroca) e Burgueiros, acabamos batendo co Tambre no enclave histórico de Ponte Maceira, que conta cunha fermosa ponte gótica de tres arcos e un notable conxunto de arquitectura tradicional. O lugar resulta idóneo para deterse a repor forzas (hai un bar restaurante).

Tras atravesar unha pequena carballeira e pasar por baixo dun arco da ponte nova (séc. XIX), sita augas abaixo, seguimo lo val do Tambre ata Barca. Desde aquí, cruzando a estrada xeral, é preciso subir (500 m.) ata Chancela (pazo), que xa queda a un tiro de pedra da vila de Negreira (todo tipo de servicios).

En Negreira recíbenos unha imaxe do Apóstolo peregrino, sen do entón necesario virar a dereita, pasar diante da Casa do Concello e seguir todo recto, diante da Casa da Cultura, para pasar baixo o arco ameado que une o pazo do Cotón coa capela de San Mauro, varón que peregrinou polo mundo na procura da eternidade.

Seguindo o Camiño pola estrada de Noia, cómpre separarse del un pequeno tramo (250 m.) para atopa lo albergue de peregrinos.