Etapa 2

A segunda etapa, bastante longa, pode ser dividida en dúas máis curtas se pernoctamos no albergue de Vilase-río, onde tamén é posible chegar a primeira xornada.

Desde o albergue de Negreira é preciso retroceder para atopar a man esquerda, en costa, o acceso á igrexa de San Xulián (cruceiro). Cruzando o adro do templo, por unhas escaleiras traspasamos unha porta e seguimos entre casas ata bater cun carreiro que prosigue á sombra de frondosas e eu-caliptos. Tras pasar xunto a un depósito de auga desembocamos nunha estrada, que debemos seguir ata a aldea de Zas, á que entramos desviándonos á dereita.

Neste punto comeza un longo traxecto polo camiño real, con lixeiras alteracións, que en esencia avanza en liña recta pola marxe esquerda do val da Barcala, quedando sempre a estrada á esquerda. En Camiño Real, pero des-viandose 50 m. á esquerda ata a estra-da, hai unha tenda. Cruzamos dúas pistas asfaltadas pero en todo momento seguimos de fronte, se ben é de notar que hai tramos algo pechados pola vexetación.

Superada a aldea de Rapote alcanzamos Piaxe, sé da parroquial de San Mamede da Pena (bar sinalizado a 50 m. á esquerda) que conta cun bo cruceiro, e voltamos á estrada en Portocamiño.
Negreira-Olveiroa
Tras un curto desvío, por camiños de terra, á dereita, de novo topamos coa estrada, que xa nos conduce directamente a Vilaserío (baixada á esquerda, na aldea hai un bar onde fan bo-cadillos). Pasado o núcleo vémo-lo albergue de peregrinos na mesma estrada. De non deternos aquí, continuarémo-la marcha pola aldea de Cornado (fonte xacobea) e, camiñando agora polas chairas da Terra de Xallas a través de cartesianas pistas de concentración parcelaria, á de Maroñas.

De Maroñas a ruta sigue a Santa Mariña (igrexa románica), aldea que conta cunha agradable área de lecer.
A 500 m. batemos coa estrada que conduce, á esquerda, a Pino de Val (no cruce hai un bar onde fan bocadillos). Axiña deixámola pola dereita para cruza-las aldeas gandeiras de Bon Xesús (cruceiro), Gueima e Vilar do Castro. Neste punto, virando primeiro á dereita e logo á esquerda, comeza o ascenso o fantástico Monte Aro, no que ademais de atravesarmos un castro cuberto pola vexetación, gozaremos de excepcionais vistas sobre a comarca e o grande encoro de Fervenza (Mazaricos).

Baixando a Lago, proseguimo-la marcha polos lugares de Abeleiroas e Corzón (igrexa e cruceiro), este xa próximo ó río Xallas, salvado en Ponte Olveira por unha ponte do século XVI moi reformada. A dous quilómetros do río é posible pernoctar no albergue de Olveiroa, contando a localidade cunha